zondag 30 december 2012

Mijn eerste tricotproject 'ge-durf-het-zelfd'

Eloïse houdt van los en gezellig. Geen knopen en spannende truitjes voor deze jongedame! Ik wist dus dat ik haar blij zou maken met dit 'joggingske'.


Ik begon met het broekje omdat ik gek werd van het feit dat ze geen jeansbroekjes meer wou aandoen. 
En ik was eigenlijk best trots op het resultaat...
Toen ik het boek 'Stof voor durf-het-zelvers' kocht, wilde ik ook meteen de trui met kap maken, met een gezellig berenvachtje in de kap. Met veel stress en weinig vertrouwen ben ik er aan begonnen... En toen het klaar was en ik mijn model zocht om het ensemble eens te passen... kreeg ik de trui niet over haar hoofd!!! Het zal wel aan mij gelegen hebben. Ik heb er dan maar een stukje in geknipt, omgeplooid en zo een soort V-kraagje gecreëerd. 



Ik ben mijn post al enkele weken aan het uitstellen omdat ik wacht op een moment dat goed licht en een vrolijk, uitgerust en enthousiast model samenvallen. Maar dat is nog niet gebeurd.
En ik denk dat jullie met deze foto's ook wel een idee hebben van hoe het er uit ziet hé?

11 opmerkingen:

  1. superleuk pakje, ziet er heel gezellig uit! prettig eindejaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Voor een meisje dat houdt van comfortabel ziet dat er perfect uit! Ideaal voor luie vakantiedagen. En het vachtje in de kap vind ik heel tof, dat ga ik onthouden!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mijne kleine man van bijna 2,5 is volop in zijn pipi potje fase...een jeans is dan verre van ideaal en de wintermaanden zorgen ervoor dat rondlopen in een boxertje wat frisjes is. Zo een 'zetelbroekje' (das wat wij daar tegen zeggen) lijkt me dus ideaal. Zal eens mijn ottobres moeten openslaan. Tof gedaan en een leuke meid!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een zetelbroekje, grappig woord! Dat neem ik vanaf nu ook in gebruik. En hier ook in de potjesfase, dus dat is inderdaad praktisch.

      Verwijderen
  4. Mooi geslaagd! Tricot durf ik al een tijdje niet meer aan omdat mijn naaimachine dan enkel springsteken naait. Maar als ik jouw resultaat zie geeft het me moed om toch weer eens te proberen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die springsteken, die herken ik wel. Ligt het aan de naaimachine of aan ons?

      Verwijderen
  5. Ik kom even verklaren dat ik grote fan ben van de namen van uw dochters. Zo schoon!
    Het joggingske en het kind erin trouwens ook!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk dat je fan bent van mijn namen!
      Ik dus snel eens gaan kijken op jouw blog hoe jouw kroost noemt en wat zie ik daar?!
      Mijn derde meisjesnaam (niet dat er nog één komt, maar de naam heb ik wel al) is Lucille!

      Verwijderen
  6. Ik had hetzelfde hoofd-probleem met de kaptrui voor mijn zoontje... Dat lag aan mij, ik had de kap gevoerd met een katoentje dat niet mee rekte bij het aandoen. Misschien ligt het aan de berestof bij jou?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad, het kan aan de berestof liggen. Die rekt veel minder dan de tricot...

      Verwijderen